Młyn zlokalizowany jest w północnej części Bałtowa, nad rzeką Kamienną, w bezpośrednim sąsiedztwie Bałtowskiego Parku Jurajskiego, na tak zwanym Poniku, stanowiącym niegdyś osadę młyńską. Wystawiony został na przełomie XIX i XX wieku przez księcia Aleksandra Druckiego - Lubeckiego. Młyn tworzą dwa budynki stojące naprzeciw siebie, po obu stronach rzeki, oznaczone obecnie jako: młyn I i młyn II oraz budynek administracyjny, pierwotnie przeznaczony na siedzibę zarządu młynów i mieszkanie młynarza. Do tego zespołu młyńskiego należy także zaliczyć: jaz na Kamiennej, o konstrukcji drewniano - murowanej, elektrownię wodną oraz staw młyński. Znajdujący się na prawym brzegu Kamiennej młyn I, stanął w miejscu starego drewnianego młyna, wzniesionego w XIX wieku przez Małachowskich. Młyn został uruchomiony w 1903 roku.     Napędzany turbiną wodną od chwili swego powstania spełnia nieprzerwanie przeznaczoną mu funkcję i pracuje do dnia dzisiejszego, przez trzy dni w tygodniu. Konstrukcja zewnętrzna i wewnętrzna obiektu zachowała się w zasadzie w niezmienionym stanie. Wiele urządzeń i sprzętów stanowiących wyposażenie zakładu zostało po wojnie kilkakrotnie wymienionych i zmodernizowanych. Konstrukcja wewnętrzna młyna liczy cztery kondygnacje i wykonana jest w całości z drewna. Obecnie jako „żywe muzeum” młyn udostępniony jest zwiedzającym i stwarza możliwość ujrzenia „na własne oczy” procesu przemiany ziarna w mąkę i uświadomienia sobie, jakich umiejętności wymagała praca młynarza. W młynie znajduje się również galeria, w której organizowane są sezonowe wystawy.